Rozmowy bardów

Nemesis

Ja poproszę dłużej.

Verrena Liv

"Miłość, nienawiść, zazdrość, gniew.. Zaprezentuj bohaterów literackich, którzy znaleźli się we władzy namiętności" xD

Nemesis

Ohohoho, zylion przykładów. Tylko nie w tym momencie, mam coś super ważnego do zrobienia. Jeszcze 10 kafli znaków ;w;w;w;w;w

Andriej

Calutki tabun romantyzmu, i z milon innych przypadków... W zasadzie dają Ci wolną rękę Smile

Arya

Jeśli chodzi o ciekawe światy fantasy to ja ze swojej strony polecam "Nocny patrol" Łukjanienki i "Mistrz zagadek z Hed" Patrici MacKlip, oraz tejże samej autorki "Zaginione bestie z eldu"

Młodzik

No to lecimy.

1. Świat Bas-Lang, konkretniej Nowe Corbuzon. Generalnie to taka pstrokacizna. Autor postulował wyrwanie fantasy spod buta Tolkiena, a sam wziął typową fabułę fantasy i ubrał ją w tak cudaczne ciuszki, których nawet Lady Gaga by się wstydziła. W każdym razie mamy gigantyczne miasto ze skorumpowanymi władzami. Technologia opiera się na maszynach parowych. Największą nowością są rasy. Nie ma już typowych dla fantasy elfów, krasnoludów, orków i hobbitów, za to są ludzie-kaktusy, ludzie-ptaki, czerwonoskóre kobiety z głowami ważek, vodyianoi (czy jak to się tam pisze), Tkacze - wielowymiarowe istoty dla których celem istnienia jest pogłębianie sztuki świata (np. poprzez obcięcie wszystkim osobom w okolicy prawych uszu i ułożenie z nich wielkich nożyc...). Ponieważ autor jest zatwardziałym marksistą, to w mieście smród, brud i ubóstwo, a jedynym ratunkiem jest oczywiście Rrrrewolucja!

2. Świat "Wieków Światła". W 1628 roku w Wielkiej Brytanii odkryto eter - ni to woda, ni to gaz, prawa fizyki się go nie imają, na dodatek da sie tym sterować za pomocą woli. Z jego pomocą można wykonać wszystko o wiele mniej dokładnie, z o wiele gorszych materiałów a i tak będzie działało. Eter wydobywa się jak każdą inną kopalinę i jak każda inna kiedyś musi się skończyć. Ludzie którzy zbyt długo obcowali z czystym eterem ulegają mutacjom, mniejszym bądź większym. Stają się dziwacznymi potworami, o wypaczonej psychice i różnych mniej lub bardziej przydatnych mocach. Więc są zbierani i oddawani albo do specjalnych szpitali, albo cechom do eksperymentów. Generalnie gdzieś pod koniec XVII wieku ścięto ostatniego króla i zniszczono parlament, i ustanowiono nowy system rządów - cechowy. Każdy cech zajmował się swoją działką przemysłu (wykorzystując oczywiście do granic eter) - byli ślusarze, architekci, nauczyciele, telegrafiści. Każdy cech posiadał własne zaklęcia, których strzegł zazdrośnie. System klasowy się zachował, tyle tylko że zmieniono nazwy - są zwykłe robole, mistrzowie, wyżsi mistrzowie, wielcy mistrzowie i Arcycechmistrzowie. Fabuła "Wieków" ma miejsce w XX wieku, jednakże świat zatrzymał się na poziomie XIX, ponieważ po co wymyślać coś nowego, skoro eter pozawala na sprawne działanie wszystkiego innego?

3. Trzeci Świat - generalnie powieść ta należy do Uniwersum Królikarni, które to jest pełne (przynajmniej teoretycznie) niezwykłych światów. Sam świat jest znacznie bardziej klasyczny, a to dlatego, że autor postawił na formę - książka jest właściwie reportażem. W każdym razie świat pozwala na ciekawe dywagacje filozoficzne. Planeta jest oświetlana przez dwa słońca - Matkę na półkuli północnej i Dziwkę na południowej. W takim razie noc nie powinna istnieć, a najzimniej powinno być na równiku, ale też Guzek mi powiedział, że nie chciał tworzyć świata z taką pedanterią jak Dukaj. W każdym razie istoty żyjące pod Matką to elfy, krasnoludy itd, a pod Dziwką orki trolle. Wybór pomiędzy Dobrem a Złem jest niemożliwy - wszystko co pod Matką jest dobre i musi być dobre: nie skłamiesz, nie zabijesz, nie skrzywdzisz. Im bardziej na południe tym ten wpływ jest słabszy, by wreszcie pod Dziwką stawać się coraz podlejszym. Obydwie półkule toczą wieczną wojnę, której nie można wygrać: nawet jeśli dana strona na moment zyska przewagę, to zaraz ją traci.

4. Palimpsest - tego jeszcze nie czytałem, natomiast sporo wiem z recenzji. Palimpsest to miasto, do którego trafia się na jedną noc po uprzednim seksie z osobą posiadającą na ciele coś w rodzaju tatuażu będącego kawałkiem planu miasta. "Nowy" otrzymuje swój tatuaż i od tego czasu jego życie jest podporządkowane poszukiwaniu osób o takim samym znamieniu. Płeć, wiek się nie liczą, ważny jest seks. Samo miasto wydaje się być wyciągnięte ze snu: po ulicach chodzą gargulce, w podziemiach płynie rzeka śmietany.
Autorka "Palimpsestu" napisała jeszcze dwutomowe Opowieści Sieroty, będące takimi postmodernistycznymi baśniami tysiąca i jednej nocy. Tam również powala wyobraźnią, ale też tego świata nie da się opisać, trudno stwierdzić czy jest spójny. W każdym razie co opowieść, to dziwo - dziewczyna z ustami na brzuchu, w których "wysiaduje" jajo gryfa, dziewczyna o trzech piersiach i wiele jeszcze dziwniejszych. Jak przeczytam drugi tom, to zrecenzuję Razz

.

Nemesis

Pewnie wam to już pokazywałam, ale pokażę jeszcze raz. Akurat wypisałam to sobie z tego artykułu żeby iść z tym do biblioteki i wypożyczyć. Może i wam się przyda.
[link widoczny dla zalogowanych]

50 najlepszych książek w Polsce

1. "Inne Pieśni" Jacek Dukaj
2. "Lód" Jacek Dukaj
3. "Solaris" Stanisław Lem
4. "Limes Inferior" Janusz Zajdel
5. "Wichry Smoczogór" Wit Szostak
6. "Niezwyciężony" Stanisław Lem
7. "Kongres Futurulogiczny" Stanisław Lem
8. "Saga o wiedźminie" Andrzej Sapkowski
9. "Katar" Stanisław Lem
10. Marek S. Huberath ‹Druga podobizna w alabastrze›
11.Maciej Guzek ‹Trzeci Świat›
12. Wit Szostak ‹Poszarpane granie›
13. Stanisław Lem ‹Wizja lokalna›
14. Stanisław Lem ‹Głos Pana›
15. Stanisław Lem ‹Powrót z gwiazd›
16. Janusz A. Zajdel ‹Paradyzja›
17. Marek S. Huberath ‹Gniazdo światów›
18. Marek S. Huberath ‹Miasta pod Skałą›
19. Marek Oramus ‹Arsenał›
20. Stanisław Lem ‹Śledztwo›
21. Anna Brzezińska ‹Saga o zbóju Twardokęsku›
22. Adam Wiśniewski-Snerg ‹Robot›
23. Marek S. Huberath ‹Ostatni, którzy wyszli z raju›
24. Anna Brzezińska ‹Ziemia niczyja›
25. Stanisław Lem ‹Eden›
26. Maciej Żerdziński ‹Opuścić Los Raques›
27. Jacek Dukaj ‹Czarne oceany›
28. Jacek Dukaj ‹Extensa›
29. Jerzy Żuławski ‹Trylogia księżycowa›
30. Łukasz Orbitowski ‹Horror show›
31. Witold Jabłoński ‹Gwiazda Wenus, gwiazda Lucyfer›
32. Anna Borkowska ‹Gar’Ingawi wyspa szczęśliwa›
33. Stanisław Lem ‹Pamiętnik znaleziony w wannie›
34. Łukasz Orbitowski ‹Tracę ciepło›
35. Rafał Ziemkiewicz ‹Walc stulecia›
36. Feliks W. Kres ‹Pani Dobrego Znaku›
37. Władysław Reymont ‹Wampir›
38. Jacek Dukaj ‹Córka łupieżcy›
39. Wawrzyniec Podrzucki ‹Yggdrasill›
40. Jacek Sobota ‹Głos Boga›
41. Wit Szostak ‹Oberki do końca świata›
42. Stanisław Lem ‹Fiasko›
43. Marek Oramus ‹Dzień drogi do Meorii›
44. Edmund Wnuk-Lipiński ‹Apostezjon›
45. Feliks W. Kres ‹Król Bezmiarów›
46. Janusz A. Zajdel ‹Cylinder van Troffa›
47. Ewa Białołęcka ‹Kroniki Drugiego Kręgu›
48. Anna Brzezińska, Grzegorz Wiśniewski ‹Chwała ogrodów›
49. Rafał Ziemkiewicz ‹Pieprzony los kataryniarza›
50. Andrzej Sapkowski ‹Trylogia husycka›
50. Jacek Dukaj ‹Perfekcyjna niedoskonałość›

Młodzik

Hmm... ranking powstał jeszcze przed wydaniem "Chochołów" i "Wiecznego Grunwaldu", które umieściłbym odpowiednio w drugiej i pierwszej dziesiątce.

Ale tak to zacny. Brakuje mi mimo wszystko Pana Lodowego Ogrodu. Niby rozrywkowe, ale TAK napisana seria zasługuje na miejsce choćby na samym końcu.

Nemesis

Nie, nie zasługuje ;] Nie zasługuje na to, żeby stać obok perfekcyjnej niedoskonałości.

Młodzik

Phi! No to po prostu wywalić Perfekcyjną z rankingu Wink

.
A poważnie: gdzieś po prostu powinien być.

Nemesis

Stary no, po prostu nie ma miejsca. Wszystkie są lepsze.

Młodzik

Z rankingu wywaliłbym bez zastanowienia "Gwiazdę Wenus, Gwiazdę Lucyfer". Styl ciężki niemożebnie, fabuła w gruncie rzeczy nudna, jeśli fantastyka to najbardziej schematyczna jak się da, na dodatek bohater tak niemiłosiernie wkurwiający, że chciałoby się go ukatrupić już w połowie pierwszego tomu. Dalszych nawet nie próbowałem nawet.
I już by było miejsce na PLO Wink

.

Nemesis

Nie nad Dukajem, oszalałeś =.=

Młodzik

Ej, wszystko pod Gwiazdą przesunęłoby się o oczko w górę i akurat 50 miejsce byłoby dla PLO Very Happy

.

Nemesis

No okej, tak się mogę zgodzić ;p Ale boję się, że oni się znają lepiej od nas.

Renal · Gość

Hej no nie. Ukradli mi na tej liście najlepsze książki ;(
Ja chcę Achajkę ona jest miej więcej na tym poziomie co wiedźmin.
A Paradyzję wyżej umieścić.
Zresztą jak można porównywać Lema, Sapka i Dukaja. A poza tym układał to chyba ktoś kto się napalił na soft science fiction: w ciul Lema, Zajdla i Dukaja.
Ale ja był bym za wywaleniem Trylogii Husyckiej i wrzuceniem na 9 miejsce Achai i jeszcze przekopsowaniem obecnej szesnastki tak na w pierwszą piątkę

Młodzik

Em, Dukaj to soft sf wg ciebie? To ja chcę wiedzieć co uważasz za hard sf.
Ranking był układany demokratycznie. O ile wiem każdy z redakcji Esensji układał listę dziesięciu książek, a potem sprawdzano ile z nich się powtórzyło.
Nie czytałem Achaji (Achai?), ale o ile rozumiem to ten sam typ co Pan Lodowego Ogrodu. Czyli najczystsza rozrywka bez żadnego głębszego dna (no ok, w PLO jakaś tam drobna głębia się pojawiała). I choć stawiam PLO ponad Wiedźminem w kwestii stylu, fabuły, czy świata, to jeśli chodzi o to drugie dno, PLO nie ma startu do Wiedźmina.
Poza tym, to miał być ranking książek najlepszych, a nie bestsellerów Wink

.

Renal · Gość

Ja pierniczę, Achajka nie ma głębi, toć ja prawie dostałem zawału serca przez ciebie, głębia jest tam i to tak poryta, że nie wiem co Ziemiańskiemu odwaliło. To jest czysta przyjemność, to jest zajebisty dowcip, ale w tym dowcipie jest taka głębia, że hej. PLO nie czytałem, ale wątpię żeby był lepszy od Achajki.
Co ja uważam za hard sf no honor jest blisko, ale z tego co słyszałem są lepsze pod tym względem, fajniejsze. Bardziej ociekające zajebistością ukochanej fizyki. A Dukaj? Nie znam go dobrze, ale on po prostu wie co to nauka, ale odchodzi od niektórych założeń sf. To tak jak by powiedzieć, że Oko Jelenia jest pełno prawnym sf

Młodzik

Widać inaczej pojmujemy sf.
Honor nie czytałem i nie zamierzam, to tasiemiec, a ja się brzydzę tasiemcami.
Odnośnie Dukaja uważam, że również pisze hard sf, nawet szlachetniejsze niż niektórzy w wydaniu niektórych pisarzy. Bo Dukaj jest niepokorny, bo dlaczego musi się niewolniczo trzymać standardów obecnej nauki przy tworzeniu hard sf? Dlaczego nie podejść do sf na przekór i wymyślić zupełnie fantastyczny element i wpleść go w strukturę naszego świata tak, by można napisać hard sf? Nie zapominajmy o drugim członie, czyli "fiction"
Czy "Innych Pieśni" nie można nazwać hard sf? Ależ można. Dukaj oplótł arystotelesowską wizję świata takim płaszczem współczesnego myślenia naukowego, że idealnie wpasowuje się to w nurt hard sf. Nawet jeśli właściwszym określeniem jest new weird.

Szlaczek

Oko Jelenia? Widzisz tam coś, co nie byłoby s-f? Jest to groteskowo absurdalne s-f ale zawsze Razz

Kilka motywów z konwencji fantasy ale taka specyfika podróży w czasie.